(Column: Kronkel 23 februari 2023)
Vastentijd. Dan is genieten niet direct het eerste waar je aan denkt. Immers, alle vormen van vasten – en dat zijn er veel – hebben één ding gemeen: jezelf iets ontzeggen. Vasten wil ruimte maken voor de wezenlijke waarde in een mensenleven. En dat is goed in een tijd waarin er een overdaad is aan consumptie en informatie. Een serieuze zaak dus !
Toch wringt er iets. Ik denk aan de woorden van Jezus over vasten in Matteüs 6: ‘als je vast, zet er dan geen somber gezicht bij zoals de schijnheiligen, die dat doen om de mensen te tonen dat ze aan het vasten zijn. Maar zalf uw hoofd en was uw aangezicht, niet om aan de mensen te laten zien dat je vast, maar voor uw Vader die in het verborgene ziet’ . Daarmee benadrukt Jezus dat vasten een vreugdevolle zaak is èn dat het je een persoonlijke, niet-materiële rijkdom kan geven.
Want rijk is niet degene die het meeste bezit, maar degene die het minste nodig heeft.
Vasten doe je met het oog op iets dat je belangrijker vindt, dus niet omdat het moet, niet dwangmatig, niet om een goede indruk op je omgeving te maken, maar gewoon….. omdat je het zelf wil. Op je eigen manier. Want ieder mens zoekt op zijn eigen wijze naar betekenis. Dat maakt vasten tot een daad van vrijheid.
Nou, daar ga je dan toch geen somber gezicht bij zetten?
Àls we vasten – het is geen verplichting – laten we dan ook vrolijk zijn en genieten. “Parfumez la tête” zegt de Franse bijbel. Mooier kan ik het niet zeggen.
Maria Bolijn