(Column: 8 mei 2024)
“Lente is een keuze” appt mijn dochter vanuit een hotelletje in Barcelona. Ze zijn met vakantie en duidelijk in een jolige bui. Ze had het ergens gelezen en ik vertaal het maar als: geïnspireerd worden door het jonge groen, de lentezon, de vrolijke zangvogels en daarom kiezen voor de positieve kant van het leven. Niet verkeerd toch?
Helaas kan niet iedereen dat zo makkelijk roepen. Soms zijn er situaties waarin het lentegevoel weinig kans krijgt, of waarin het alleen maar een schrijnende vergelijking oproept tussen de eigen problemen en het zorgeloos geluk wat anderen ten deel valt. Maar dat vergelijken maakt het alleen nog maar erger: ‘Comparison is the thief of joy” – vergelijking is de dief van de vreugde, zei Theodore Roosevelt vele jaren geleden al en hij had gelijk. Hoezo, lente een keuze?
Ik las ergens een andere slogan: “Dankbaarheid is een keuze”. Bij dankbaarheid hoef je niet te vergelijken; het gaat juist om jouw eigen leven met al zijn unieke ups en downs. Dankbaarheid begint met jezelf openstellen voor jóuw werkelijkheid zodat je die niet langer ervaart als een nutteloze stroom gebeurtenissen. Maak je gedachten los zodat er ruimte komt om ál het gebeuren, blij of droevig, nieuwsgierig tegemoet te treden en daarin misschien een gave te ontdekken, alsof er een stem is die jou iets te zeggen heeft. Verwondering, verbazing over het leven zelf. Zou uit die verbazing niet ooit het woordje “God” zijn geboren, de naam van de Eeuwige, in welke bewoordingen dan ook aangeroepen?
Soms wordt aan somber gestemde mensen geadviseerd een “dankbaarheidsboekje” aan te leggen, elke dag een paar dingen noteren waarvoor je dankbaar bent. Tel je zegeningen, zo word je je er meer bewust van. Maak dankbaarheid tot een levenshouding, een keuze voor het leven zelf, in al zijn facetten. Jouw leven, het enige dat jij hebt en niemand anders.
Dat dankbaarheid dan ook nog eens goed is voor je gezondheid, dat is natuurlijk mooi meegenomen.
En de lente? Ach, als je eenmaal de keuze hebt gemaakt voor dankbaarheid, dan hoort die er natuurlijk vanzelf ook bij.
De zon schijnt, de vogels zingen, noteer maar ……..
Maria Bolijn